Jezus, rozstając się ze swoimi uczniami i błogosławiąc ich, wstępuje do nieba. Zapewnia ich, że również po swoim odejściu zawsze będzie im towarzyszył i wspierał ich swoją mocą, by zdołali świadczyć o Nim. Wniebowstąpienie jest uwielbieniem i wywyższeniem Syna Bożego. Kiedy Pan wstąpił do nieba, zaniósł do Ojca nasze człowieczeństwo, które przyjął w łonie Matki Dziewicy, i nigdy już go nie porzuci. Mamy utkwić w Nim naszą nadzieję, która stanowi dla człowieka moc pośród cierpień, doświadczeń i przeciwieństw. Nadzieja na niebo, do którego nikt z nas nie może wejść wyłącznie o własnych siłach, wynika z przyjęcia w swoim życiu Jezusa, który prowadzi nas do radości swego Ojca.