Życie jest darem i zadaniem.
Posłaniec Boży, który przynosi Maryi dobrą nowinę, oczekuje na Jej odpowiedź. Krótkie słowo fiat – niech mi się stanie, otwiera drogę do spełnienia się odwiecznych planów Bożych. Wcielenie Syna Bożego to pierwszy akt wielkiego dzieła, które dopełni się na krzyżu i w tajemnicy zmartwychwstania. Dzisiejsza uroczystość – Dzień Świętości Życia – przypomina nam wartość życia każdego człowieka. Kościół nieustannie, mimo różnych nacisków płynących ze świata, upomina się o każde ludzkie życie od poczęcia do naturalnej śmierci. Włączmy się w wielką modlitwę łączącą wszystkich ludzi dobrej woli, zatroskanych o los każdego poczętego dziecka. Dziękujemy tym, którzy dzisiaj podjęli się duchowej adopcji dziecka poczętego. Za 9 miesięcy na Boże Narodzenie będziemy razem cieszyć się z owoców naszej wytrwałej modlitwy.
Miłosierdzie Pana nie ma granic.
Zmartwychwstały Chrystus obdarza nas łaską swego miłosierdzia. Nikt, nawet największy grzesznik, nie jest jej pozbawiony. Boże miłosierdzie najbardziej przejawia się w przebaczaniu grzechów. Pan Jezus wciąż czeka, aby każdy z głębi swojego serca zawołał do Niego: Pan mój i Bóg mój, i aby On mógł w pełni okazać człowiekowi swoje miłosierdzie.
Mario, Ty powiedz coś w drodze widziała!
Tajemnica naszego odkupienia
Triduum Paschalne to odrębny czas liturgiczny w Kościele. Nie ma ważniejszych wydarzeń jak tajemnica męki, śmierci i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. św. Paweł przypomina, że "gdyby Chrystus nie zmartwychwstał, próżna byłaby nasza wiara". Dlatego tak ważne jest nasze uczestniczenie w tych wydarzeniach, bez których nasza wiara faktycznie byłaby pozbawiona głębszego sensu, i pozostało by tylko skupionie na kolorowej tradycji związanej z wielkanocnym stołem.
Niedziela Męki Pańskiej
Przesłanie Niedzieli Palmowej, czyli niedzieli Męki Pańskiej, można streścić w dwóch słowach: hosanna i ukrzyżuj Go! Ukazują one postawę ludzi wobec Chrystusa. Najpierw oddają Mu hołd, a potem pragną Jego śmierci. Rozpoczynając Wielki Tydzień, starajmy się nie pozostawać obojętni na wydarzenia, które będziemy na nowo przeżywali i uobecniali w liturgii.