„Chwała na wysokości Bogu…”. W II dzień Świąt Bożego Narodzenia, już tradycyjnie spotkaliśmy się przy żłóbku, na śpiewie kolęd. Tym razem naszemu śpiewaniu towarzyszył zespół muzyczny Adonai. Kolędowanie to piękna, ale nie tylko polska tradycja, albowiem wszędzie tam, gdzie uroczyście obchodzi się przyjście Emmanuela, są kolędy. Spotkanie przy żłóbku było także okazją do podsumowania tegorocznych Rorat i ofiarowaniu przez dzieci, Małemu Jezusowi, plansz roratnich, na których widnieją zdjęcia nowych wyznawców Chrystusa, którymi my także jesteśmy. 

Bóg bogaty w miłosierdzie posłał swego Syna, aby człowieka obdarzyć życiem wiecznym. Niech Święta Bożego Narodzenia umocnią naszą wiarę, nadzieję i miłość, których to cnót tak bardzo potrzebujemy na każdy dzień.

Tak, tak – to Nowy Rok, lecz nie przy fajerwerkach i wybuchu petard związanych ze zmianą kalendarza, ale Adwent – nowy rok liturgiczny, nawiązujący do początków obietnicy Boga, zbawiającego człowieka. Bóg, kochający człowieka, uniżył samego siebie w Synu, który przyjął ludzkie ciało, aby stało się narzędziem zbawienia. To Bóg wyszedł z inicjatywą do człowieka. Od każdego więc z nas zależy odpowiedź na propozycje zbawienia. A stawka jest wielka, bowiem chodzi o wieczność, bo „cóż może człowiek dać w zamian za swoją duszę?”.