św. Janie Pawle II - przyjdź nam z pomocą!
"Posypmy głowy popiołem..."
Rozpoczynamy w Kościele okres Wielkiego Postu. To szczególny czas nawrócenia i pokuty, podejmowania postanowień, aby przybliżać się do Boga. Zewnętrznym znakiem wejścia w postawę uniżenia przed Panem jest posypanie głów popiołem. Ten starożytny gest wyraża naszą przemijalność oraz wejście na drogę pokuty i nawrócenia. Kapłan posypując nasze głowy, wypowiada słowa: „Pamiętaj, że prochem jesteś i w proch się obrócisz” lub „Nawracajcie się i wierzcie Ewangelii”. Niech za tym zewnętrznym obrzędem idzie także nawrócenie naszego serca oraz chęć pracy nad sobą i własnymi słabościami.
"Maryjo - Tobie oddaję dusze i ciało....."
"Christus mansionem benedicat"
Uroczystość Objawienia Pańskiego, u nas tradycyjnie nazywaną świętem Trzech Króli, obchodzimy w Kościele już od IV wieku. Głosi ona, że Syn Boży posłany przez Ojca na świat objawił się ludziom jako Zbawiciel całego stworzenia. Hołd, jaki składają Mu Mędrcy ze Wschodu, jest znakiem, że Chrystus przyniósł zbawienie całemu światu. To kolejna, wyjątkowa okazja do przyjrzenia się własnej komunii z Bogiem i innymi, do przypomnienia sobie naszego chrześcijańskiego obowiązku, iż osobistym przykładem autentycznej wiary mamy pociągać innych do Pana Boga. Dzisiaj błogosławimy kredę i kadzidło. Tą właśnie kredą, zgodnie z pradawnym zwyczajem, kreślimy na drzwiach naszych domów i mieszkań pierwsze litery imion Trzech Mędrców: Kacpra, Melchiora i Baltazara. Pragniemy przez to podkreślić, że jak Mędrcy ze Wschodu, tak i my szukamy Chrystusa i radujemy się z Jego odnalezienia. Napis (C + M + B + 2023) oznacza również prośbę, aby Chrystus błogosławił nasz dom: „Christus mansionem benedicat” i stanowi świadectwo naszej wiary wobec innych. Nie rezygnujmy więc z tego pięknego polskiego zwyczaju.